Za mistrzów pasztetnictwa od dawna uchodzą Francuzi - tak zresztą, jak Polacy słynęli z doskonałego przyrządzania ryb. Mawiało się nawet, że do pasztetów trzyma się Francuza, a do ryb - Polaka.
Najsławniejsze są te najbardziej wymyślne formy - z mięs różnych rodzajów, przekładane płatami mięsa w całości lub np. karczochami, oblane galaretą lub też zapiekane w cieście. Pasztet ma jednak to do siebie, że ma w zasadzie nieskończoną mnogość odmian ... i te z mięs najdroższych wcale nie muszą być najlepsze. Bo przecież to właśnie Francuzi wymyślili pasztet z resztek" - a w zasadzie: z pozostałości po pieczystym. Równie dobrze jednak w pasztecie można wykorzystać mięso z rosołu - sama praktykuję to od dwudziestu lat. Bo ja, proszę Państwa, jestem wyjątkowo oszczędną gospodynią domową: zamiast kupować piersi czy uda z kaczki lub gęsi, kupuję te ptaki w całości, a potem odcinam ww. części (plus jeszcze skrzydełka i szyję), a na reszcie gotuję wspaniały rosół (oczywiście z dodatkiem warzyw i przypraw). A i tego jest mi mało: mięso pozostałe na kościach po ugotowaniu i ostudzeniu obieram, starannie odrzucają skórę, którą lubią koty :)
Takie mięso świetnie się sprawdza w zapiekankach, sałatkach, jako dodatek do zup, farsz do pierogów czy pasztecików (np. z ciasta francuskiego), ale najsmaczniejszą chyba wersją, najbardziej podatną na dodatki i najmniej pracochłonną jest chyba właśnie pasztet w cieście.
Ja ostatnio zrobiłam pasztet w wersji "chińskiej" (oczywiście - jak to ujął śp.Maciej Kuroń - jest to mazowiecka wersja chińszczyzny ...).
Składniki:
opakowanie gotowego ciasta francuskiego dobrej jakości (oczywiście, jeśli ktoś chce zrobić sam, to będę go chwalić po wszystkich odpustach), czubaty talerz mięsa z rosołu, jedna duża cebula, obrana ze skórki i pokrojona na mniejsze kawałki, 4 ząbki czosnku, kawałek imbiru wielkości kciuka, obrany, czubata łyżka zielonej pasty curry (lub nieco mniej czubata proszku), 1/3 ogórka typu wąż, bez skórki, pokrojona drobniej, łyżka pasty sambal oelek, łyżeczka do kawy chilli chipotle adobe, łyżka sosu sojowego, kilka łyżek bułki tartej (wyłącznie domowej - tu kompromisów nie uznaję!), dwa-trzy jajka.
Wykonanie:
Składniki stałe przepuszczamy przez maszynkę na oczkach pasztetowych (kto nie ma, niech posieka nożem - kiedyś wszystko tak siekano!), dodać składniki płynne i wszystko doskonale wymieszać (masa powinna być wilgotna, ale na tyle gęsta, aby trzymała kształt przy formowaniu, czyli gęstsza, niż na klasyczny pasztet). Spróbować i ewentualnie doprawić solą, pieprzem, może jeszcze sambalu? ...
Rozłożyć płat ciasta, ułożyć na nim (z jednej strony) masę pasztetową, starając się, by nie było przerw i by było równo. Od obu brzegów zostawić ze trzy centymerty wolnego ciasta . posłużą do sklejenia brzegów. Ciasto zrolować od strony z farszem, zakleić z boków. Wierzch posmarować mlekiem. Wstawić do piekarnika WCZEŚNIEJ rozgrzanego do 200 stopni (raczej nisko) na 40 minut.
P.s. Oczywiście, przyprawy to tylko propozycja. Równie dobrze można zrobić ten pasztet z majerankiem, zielem angielskim i liściem laurowym albo, na ten przykład, do masy dodać pokrojony ananas, curry i sok z limonki. Ta potrawa jest naprawdę warta polecenia, ponieważ daje praktycznie niekończone kucharzowi .... A oszczędne gotowanie, które od niedawna zaczęło się robić szalenie snobistyczne, naprawdę ma sens (wiem o tym od dawna, bo mój blog miał nazwę "tanie gotowanie" - zanim państwo Janke mi go wysłali w kosmos) nawet dla osób stosunkowo zamożnnych. Bo przecież za zaoszczędzone pieniądze można kupić książki, dzieła sztuki, pójść do teatru, wyjechać do Australii ...
